Զվազելն եղանց և զվարգելն եղջերուաց…

-Էնպե՜ս եմ կարոտել երկրիս ձայների՜ն, ռիթմի՜ն, բույրերի՜ն, որ ինձ համար ուղղակի կյանք են եղել։ Երկիր ասելով՝ հասկանալի է՝ Լոռին։ Ձայնե՜րն իսկապես…Հացի՛ պես… Ոնց որ քաղցածը հացին կարոտած է լինում, ես էդպես՝ էդ քաղցը, էդ պակասը։ Վախենամ, որ արդեն անդարձ է…

Читать далее